பதினான்கு ஆண்டுகள் கழிந்து விட்டன – தமிழரின்
மனதினில் ஏறிய துயரப் பதிவுகள்
இன்னும் எரிந்து கொண்டே
இருக்கிறது ..
குழந்தைகள் முதல்
முதியவர் வரை மனப்பிறழ்வை
ஏற்படுத்திய நேரம் ..
ஏவுகணைகள் வீழ்ச்சியின் அதிர்வில்
சப்த நாடிகளும் ஒடுங்கும் ..
இதயக் கபாடத்தின் கதவுகள்
அதிர்ச்சியுற்று குருதி
சீறிப்பாயும் ..
உயிர்களின் பெறுமதி வெறும்
தூசுக்கு சமமான நேரம் – அங்கு
உன்னதக் கொள்கையாய்
கடைப்பிடிக்கப்பட்ட முடிவுகள்
தமிழின அழிப்பே ..
உலகின் சுயநல சாம்ராச்சியம்
எடுக்கும் முடிவின் வெளிப்பாடே
முள்ளிவாய்க்கால் படுகொலையாக
நிகழ்ந்தது ..
காட்டு மலர்கள் கூட
சுதந்திரமாய் மலர்கிறது ..
புள்ளினங்கள் கூட
சுதந்திரமாய் பாடித் திரிகின்றன ..
தமிழீழ தமிழரின்
சுதந்திர உணர்வுக்கு மட்டும்
ஏன் இந்தத் தடைகள்
படுகொலைகள் ..
நாம் இயற்கையின் தோற்றம் அல்லாதவரா ?
வேற்றுலக வாசிகளா ?
இல்லை ..இல்லை ..
எல்லாமே சுயநலத்தின் கிரீடம்
சூடிக்கொள்ள எடுத்த முடிவுகள் ..
இயற்கையின் முடிவில்
மாற்றமே மாறாதது
சுதந்திர மாற்றத்தின்
முடிவை நோக்கிச் செல்லவோம் ..
முடிந்த முடிவின் பதிலை
மீட்போம் .
அகரப்பாவலன்
