வன்னி மண்ணே அறியும்! – அகரப்பாவலன்

கருந்துளைக்குள் உள்ளதை
கருந்துளை மட்டுமே அறியும் ..
ஆம் .. முள்ளிவாய்க்காலில் நிகழ்ந்ததை
வன்னிமண்ணே அறியும் ..

குண்டுகள் வீழ்ந்து சிதறிய
தமிழரின் சாட்சி
அவர்களோடு அழிந்துவிட்டது ..

துடிக்கத் துடிக்க எரிந்து
சாம்பலானவர் சாட்சி
சாம்பலாகிவிட்டது ..

பிணங்களாய் குவிந்த
தமிழரின் உடல்களின்
ஈமைக்கிரிகைகள்
புதைகுழிக்குள்
அமிழ்ந்துவிட்டது ..

மருந்தில்லாமல் இறந்தோரின்
இதயத் துடிப்பு
காற்றோடு கலந்துவிட்டது ..

சகோதரிகளின்
அவலநிலைகள்
காட்டுமிராண்டிகளால்
கருகிவிட்டது ..

தாய்மாரை இழந்த
குழந்தைகளின் சத்தம்
குண்டுகளின்
சன்னதத்துள் சங்கமமாகிவிட்டது ..

முதியோரின் உயிர்ப் பிரிவு
அதிர்வின் அலைகளுள்
கலந்துவிட்டது ..

ஒன்றா ! இரண்டா !
சாட்சியில்லா சாட்சி !
புதைகுழிகள்
சாட்சி சொல்ல வராது
என்ற துணிவு ..

விண்ணிலிருந்து
படம்பிடித்தவர்கள்
சாட்சிகளை
கவனமாக பாதுகாப்பர் ..
பேரம் பேசும்போது
தேவைப்படும் ..

அவர்கள் படம் பிடித்ததே
காய்நகர்த்தத்தானே !
பொறுப்புக்கூறுவது
அவர்களுக்கு அவசியமற்றது ..
என்ன லாபம் என்பதே
அவர்களின் எதிர்பார்ப்பு !

இன்னுமா மனிதம்
இருப்பதை நம்புகின்றோம் ?

-அகரப்பாவலன்-