மாவீரத் தெய்வங்களே ! உங்கள் தியாகத் திருநாளாம்
மாவீரர் திருநாளை நோக்கி
காத்திருக்கின்றோம் !
வாகை! வாகை ! என்று
நீங்கள் ஆர்ப்பரிக்கும்
உங்கள் திருவாயில்
ஓங்கி ஒலிக்கும்
தேசிய மரங்கள் நாம் …
இந்த தெய்வீக வேளையில்
நாங்கள் …பூத்துக் குலுங்கி
செழித்து நிற்கின்றோம் …
எங்கள் பூக்களின் விழிகள்
உங்களைத் தேடுகின்றது …
எங்கள் கிளைகள்
உஙகளை அணைக்கத் துடிக்கின்றது …
நீங்கள் களமாடிய போதெல்லாம்
பூரித்து நின்ற எங்கள் அடிவேர்கள்
உங்கள் காலடிச் சத்தம் கேட்காமல்
மௌனத்தில் ஆழ்ந்துள்ளது …
நீங்கள் வெற்றி வாகை
சூடிய போதெல்லாம்
எங்கள் திருப்பெயரை
தமிழீழம் உச்சரிக்குமே !
மூவேந்தர் நெஞ்சினில் வீற்றிருந்தோம் !
உங்கள் நெஞ்சினில்
வீற்றிருக்கும் போதெல்லவா
புறநாநூற்றை விஞ்சிய வீரத்தை உணர்தோம் !
விழுப்புண்களுக்கு மருந்தாகவும்
வெற்றிவாகைக்கு மாலைகளாகவும்
அல்லவா நாம் இருந்தோம் …
நம் தேசியத் தலைவன் அல்லவா
எங்களை தேசிய மரங்களாக்கி மதிப்பளித்தான் !
தமிழீழமெங்கும் பரந்து நிற்கும்
காவல் தெய்வங்களே !
உங்களை நினைக்கின்றோம்
உங்கள் நினைவுகளில் ஆழ்கின்றோம் …
பலநூறு விழுப்புண்களை தாங்கி
களமாடிக் களமாடி !
வீறுகொண்டு நின்றீர் !
சீறிப்பாய்ந்த சன்னங்களும் !
இடிமுழங்கிய குண்டுகளும் !
எம் மண்ணை கந்தகத்
தீயாக்கிய நேரம் …
குறிதப்பாமல் பாயும்
புலியெனவே பாய்ந்தீர்க்கள் !
தீகக்கும் பெருநெருப்பில்
பகைத்தன்னைச் சாய்த்தீர்கள் !
உயிரும் உடலும் கடந்து
மனத்தீயாய் பகைவர்
களம் புகுந்தீர்கள் !
உயிரும் உடலும் பிரிந்து
மாவீரர் வடிவாகி
பரந்து விரிந்தீர்கள் !
மாவீரர்களே !
எங்கள் தேகமெல்லாம் விழுப்புண்கள் !
உங்கள் வீரகாவியங்களை தாங்கிய
அடையாளாச் சின்னமாக
இன்னும் உயிர்ப்புடன் நிற்கின்றோம் …
நாங்கள் தமிழீழப்போரின் சாட்சிகள் !
உலகம் எம்மொழியைப் புரியும் காலம் வரும் …
நாம் இனஅழிப்பின் சாட்சிகளாக வருவோம் …
மாவீரர்களே !
உங்கள் தாள் பணிந்து வணங்குகிறோம் .
தலைநகர் தந்த கவி.
